‘Voor mij is het een weloverwogen stap’
We ontmoeten elkaar op het nieuwe kantoor van haar Lucille Werner Foundation. Aan de muur mooie foto’s van bijzondere ontmoetingen tijdens evenementen. Doel: de beeldvorming van mensen met een handicap op een positieve manier beïnvloeden. Samen met haar vijf medewerkers zet zij zich hier dagelijks vol passie voor in. De kracht van de foundation zit in het lef om naar buiten te treden en steeds originele, positieve en verbindende formats te bedenken.
Het meest recente event dat de foundation organiseerde heeft net plaatsgevonden. Bij de verkiezing van kinderambassadeurs van het Gehandicapte Kind zijn in plaats van drie zelfs vier ambassadeurs gekozen. ‘De jury kon niet kiezen’, zegt Lucille Werner lachend. ‘De kinderambassadeurs maken zich een jaar lang sterk voor wat zij belangrijk vinden. Geschikte speeltuinen, naar school op je eigen dorp, dat soort zaken. Het is belangrijk om goed naar de kinderen te luisteren. Beginnen aan de basis en van daaruit bouwen.’
Beginnen aan de basis en van daaruit bouwen
Lucille groeide op in een warm gezin. Geboren in Eindhoven, verhuist zij op vierjarige leeftijd met haar ouders, twee zussen en broer naar Colombia. Na 6 jaar komt het gezin terug en gaat wonen in Groningen, om vervolgens terug te gaan naar Eindhoven. ‘Mijn puberteit bracht ik door in de stad. Brabant zit in mijn bloed, nog steeds als ik de rivieren over ga krijg ik een bijzonder gevoel.’ Na een paar jaar Amsterdam, woont Lucille nu met haar man en zoon in Nederhorst den Berg. Opgegroeid in de stad, bevalt het dorp Lucille prima. ‘Het is hier lekker rustig en ons zoontje van 11 kan op het dorp naar school. We adopteerden onze zoon op 4,5 jarige leeftijd. Een heerlijk, sociaal en heel nieuwsgierig kind. We genieten enorm van hem.’
Denken in kansen, niet in valkuilen
Tegenover mij zit een vrouw met een sterk karakter, die denkt in kansen en niet in valkuilen. ‘Met een handicap is het lastiger om te integreren. Je moet meer moeite doen, harder opboksen om je doel te bereiken. Ik wilde bijvoorbeeld net als mijn vriendinnen een bijbaantje als serveerster, maar dat zat er niet in. Entertainment zat altijd al in mij. Waar anderen dachten dat bepaalde zaken niet zijn weggelegd voor een meisje met een handicap, heb ik vaak zonder iets tegen mijn omgeving te zeggen mijn eigen weg gekozen. Ook bij mijn sollicitatie als Tweede Kamer-kandidaat heb ik het zo gedaan. Ik wilde mij concentreren op het proces en laat mij niet graag afleiden.’
Lucille Werner komt uit een CDA-gezin, haar partner omschrijft zij als iets linkser. Dat levert mooie gesprekken op, ook over de C van het CDA. ‘De C vindt zijn basis in de bijbel, maar het gaat voor mij ook om de vraag wat wil je voor een ander betekenen? Het raakt aan solidariteit en aan rentmeesterschap, wat willen we doorgeven aan de volgende generaties.’ Ze is katholiek opgevoed. ‘Ik sla iedere avond wel een kruisje, voor mezelf maar vaak juist ook voor een ander. Ik gun de ander het allerbeste.’
Niet alleen inclusie staat hoog op haar agenda. Ook eenzaamheid, laaggeletterdheid, armoede en ouderen liggen haar na aan het hart. ‘We moeten groepen in hun kracht zetten, faciliteren waar nodig is. Laagdrempeligheid en sociale toegankelijkheid zijn essentieel. We moeten het met elkaar doen. Gelijkwaardigheid is daarbij uitgangspunt. Zij aan zij is mij op het lijf geschreven.’
Lucille koos er met haar foundation voor om de beeldvorming via de media te beïnvloeden vanwege het grote publieke bereik. Dit heeft ook een schaduwkant, alles ligt onder een vergrootglas. ‘We organiseerden o.a. de CAP(abilities)awards en de Mis(s)verkiezing. Naast positieve reacties en waardering leverde dit ook veel kritiek op. Mensen vinden het ongemakkelijk om naar te kijken of vinden dat mensen tegen zichzelf beschermd moeten worden. Zo ging het ook met mijzelf toen ik startte als presentatrice van Lingo. Ik ging door want ik wilde mijn talenten inzetten en van betekenis zijn.’
Rugzak vol ervaring
Met Hannie van Leeuwen heeft zij gewerkt in de taskforce Handicap en Samenleving. ‘Samen gingen we langs bij gemeenten, politie en brandweer. ‘Zij moeten ook weten wie er woont, de hulpverlening moet op de hoogte en voorbereid zijn’, zei Hannie dan. Prioriteiten stellen, empowerment en maatwerk voor alle groepen in de samenleving. Iedereen telt mee.’
Samen met Hannie van Leeuwen ging ik langs bij gemeenten, politie en brandweer
Lucille Werner heeft geen politieke ervaring. ‘Ik begrijp dat mensen mij van Lingo kennen en zich nu afvragen: hoezo de politiek?’, zegt Lucille. ‘Voor mij is het een weloverwogen stap. In het Haagse hoop ik nog directer te kunnen beïnvloeden en inclusie - in de volle breedte - op de kaart te zetten. Ik neem een heleboel ervaring mee in mijn rugzak. Ik ken de wereld van de media, heb geleerd om te gaan met kritiek en hoop mijn creatieve kant in te kunnen zetten. Vanuit de partij ervaar ik nu al veel steun om het politieke werk te leren.’
De foundation gaat door, haar medewerkers pakken dit op. ‘Ik blijf veel werkbezoeken doen en geef lezingen, dit kan ik mooi meenemen in het politieke werk. Qua tijd zal het niet veel anders zijn denk ik. Ik blijf tijd voor thuis houden. En hopelijk blijft er wat tijd over voor mijn hobby: varen. Niets is zo leuk als het land vanaf het water met andere ogen te bekijken.’
Kerstmis
Het is bijna kerstmis. ‘Ik weet nog niet hoe we dit gaan vieren, met beide families bij elkaar komen kan nu natuurlijk niet. Op zolder staat een grote kaars, met daarop de afbeelding van Maria met Jezus. Het is in mijn familie traditie dat we deze kaars met kerst doorgeven en iedereen de mooie en minder mooie momenten van het jaar deelt. We denken nog hoe we dat dit jaar doen, het is waardevol om dit in een alternatieve vorm ook deze kerst in stand te houden.’