Kandidaat #8 Marlou Absil: Bestaanszekerheid op nummer 1
Op plek 8 sta ik, Marlou Absil. Ik, Marlou Absil is een verwijzing naar de film “I, Daniel Blake”. Een indrukwekkende film die haarfijn laat zien hoe de overheid de mens in al zijn kwetsbaarheid tekort doet en hoe mensen vastlopen in de bureaucratische rompslomp en van de regen in de drup komen. Het zien van deze film was voor mij in 2019 het laatste zetje dat ik nodig had om weer terug de politiek in te gaan. Want het verschil maken kan toch het beste op de plek waar de besluitvorming plaats vindt. Dat is ook de reden dat ik nu mijn hand opgestoken heb om in de landelijke politiek mijn aandeel te leveren.
Ik was van 2002 tot 2014 lokaal actief als raadslid, fractievoorzitter en wethouder in Peel en Maas. Dit heb ik als raadslid gecombineerd met een baan in het onderwijs en met ons uitbreidende gezin. Ik ben getrouwd met een ondernemer en moeder van 5 kinderen. Dus van balans zoeken in werk en privé en van veel ballen in de lucht houden kan ik meepraten! Na 2014 heb ik het wat rustiger aangedaan. In verschillende Raden van Toezicht heb ik gemerkt wat in de dagelijkse praktijk het effect van beleid en overheidskeuzes is op de zorg, het onderwijs en het leven van alledag. Waar ik als wethouder het nog een goed idee vond om de jeugdzorg te decentraliseren bleek dat in de praktijk heel anders uit te pakken. Deze ervaringen aan de bestuurstafel buiten de politiek hebben mij heel erg verrijkt en wil ik graag meenemen naar Den Haag. Want vaak weten mensen die in de praktijk staan heel goed hoe het anders en beter kan. Het is zaak dat we daar als overheid veel beter naar luisteren en de vertaling van onderop maken, wat vaker de keukentafel opzoeken. Want als we de kloof willen dichten dan moeten we echt terug naar die menselijke maat en de basis op orde brengen zodat iedereen weer mee kan doen en het vertrouwen in de overheid weer kan groeien.
Voor mij staat bestaanszekerheid op nummer 1. Dat is veel meer dan de vraag of je de eindjes wel aan elkaar kunt knopen of onzekerheid over het klimaat. Dat is ook perspectief bieden aan jonge mensen door voldoende woningen te bouwen. Dat is ook zicht op voldoende en passende zorg voor jou en je naasten nu en in de toekomst. Dat kan de overheid niet alleen. Dat lukt alleen als we het samen doen, met elkaar, in het gezin en in de gemeenschappen. Dat is voor mij een fatsoenlijk land, een land waarin we er voor elkaar zijn en voor elkaar zorgen, zeker voor onze ouderen. En met die hoopvolle agenda ga ik samen met Henri Bontenbal en de rest van het team op pad. Bij dit CDA verhaal voel ik me thuis.
Marlou is nu bijna 5 jaar actief als Statenlid in de provincie Limburg. De belangrijkste les die zij ook in deze periode leert? Politiek begint met luisteren! De kloof die mensen ervaren heeft veel te maken met het zich niet gehoord weten. Marlou heeft daarom gekozen voor een unieke manier van campagne voeren; lopend van Zuid tot Noord Limburg. "Ik wilde eigenlijk te voet naar Den Haag om zo de afstand te duiden die mensen ervaren. Toen bleek dat de afstand van Zuid tot Noord Limburg net zo ver is als de afstand van Noord Limburg tot Den Haag" In 8 etappes van “Eijsden tot de Mookerheij” gaat zij op “luistertour” en kun je haar door middel van een kaartje een boodschap, je zorgen of wensen meegeven naar Den Haag. Op deze manier zijn de verhalen die onderweg worden gedeeld, de organisaties die worden bezocht en de lessen die daarvan kunnen worden geleerd onderdeel van de bagage die Marlou meeneemt naar Den Haag.
