Het CDA kiest voor maatwerk, mensgerichtheid en een realistisch perspectief voor 60+ers
Het CDA kiest voor maatwerk, mensgerichtheid en een realistisch perspectief voor
60+ers
Afgelopen donderdag heeft Peter Sels gedebatteerd over 'Maatwerk 60+'.
60+plussers hebben het al lange tijd moeilijk op de arbeidsmarkt. Dat wordt door de
huidige omstandigheden nog versterkt. De Nederlandse economie is in 2020 met
3,8% gekrompen. De grootste krimp sinds de 2eWO. Door Corona, een externe
omstandigheid waar we geen invloed op hebben. Daarbij komt nog dat een omslag
aan de gang is op de arbeidsmarkt, in een aantal sectoren, zoals horeca, toerisme
en cultuur. Daar zijn veel minder mensen nodig.
Andere sectoren hebben wel mensen nodig, zoals de zorg, het onderwijs, de
techniek. Echter, het vergt tijd, tijd van mensen om zich hierin te bekwamen,
opleidingstijd.
Sommige 60+ers zijn al een tijd lang zonder werk, hebben inmiddels een afstand tot
de arbeidsmarkt opgebouwd. Hoe gaan we met deze 60+ers om?
Als je kijkt naar deze groep 60+ers zijn er drie scenario’s mogelijk:
1. 60+ers worden niet/nauwelijks begeleid.
2. Alle 60+ers worden intensief begeleid.
3. De jongere 60+ers worden begeleid, degenen die binnen twee jaar de
pensioenleeftijd zullen bereiken niet. Begeleiding betekent het ontwikkelen
van competenties (opleiden). Goed kijken naar de kansen van 60+ers.
Maatwerk dus.
Als CDA kiezen wij voor scenario 3, inzetten op de participatie van mensen met
perspectief.
En dat doen we langs drie lijnen:
1. Maatwerk
2. Mensgerichtheid (de menselijke maat)
3. Realistisch perspectief
1. Maatwerk. We moeten extra inzet plegen om de 60+er aan het werk te helpen,
d.m.v. het ontwikkelen van competenties en extra begeleiding. Maar laten we
ook goed kijken naar de mens, het individu. Wat kan hij of zij en wat is het
perspectief? Het CDA is er niet voor om alle 60+ers over één kam te scheren.
Maatwerk is nodig. Ieder mens is uniek. Een opleiding, omscholing kost tijd.
Het CDA vindt dat gekeken moet worden, wat dan mogelijk is, dat we de
kansen goed inschatten. We willen mensen behoeden voor demotivatie en
verminderde zelfwaarde.
2. Mensgerichtheid. Het CDA kijkt naar de menselijke maat, kijken vanuit de
mens en zijn perspectief. We willen daarom verantwoord en zorgvuldig met
60+ers omgaan die nauwelijks perspectief op werk hebben. Daarom willen we
de 60+ers die minder dan twee jaar voor hun pensioen zitten, niet belasten
met eisen en handhaving m.b.t. het actief vinden van een baan, waarvoor zij
niet in aanmerking komen. Het CDA maakt daar een ‘knip’. We willen ze niet
afwijzing na afwijzing laten ervaren en ze verder in de put drukken, maar
waarderen voor wat zij betekend hebben voor ons land en onze stad in de
afgelopen decennia. En we pleiten ervoor om deze mensen niet in de nek te
hijgen, maar ruimte te geven, in gesprek te gaan met hen over wat zij zelf
willen, waarbij ook aandacht is voor bijvoorbeeld vrijwilligerswerk en mantelzorg.
Want het drukt heel zwaar om steeds te horen dat je er niet toe
doet. Dat doet iets met je als mens, het demotiveert meer dan sommigen
denken. Het is een lastige situatie voor alle 60+ers, maar vooral voor degenen
die minder dan twee jaar voor hun pensioen zitten.
3. Een realistisch perspectief. Dat is wat ons betreft de basis voor een plek op de
arbeidsmarkt. Dat betekent goed kijken naar wat mensen willen en kunnen.
Als CDA vinden we scenario 3 het optimale scenario, omdat het de jongere
60+er helpt en de oudere 60+er (64+) niet verder onder druk zet. Een
perspectief bieden in realistische zin, niet iedereen zit in dezelfde situatie.
Daarom gaan we verschillend om met verschillende mensen.
Peter Sels